Ambasada Rusije u BiH prenijela je izjavu glasnogovornice Ministarstva vanjskih poslova ove dražve Marije Zaharove u kojoj spominje BiH.
Tačnije, Zaharova se osvrće na posjetu i izjave ministrice vanjskih poslova Velike Britanije Liz Truss Sarajevu.
Truss je podsjetimo upozorila na utjeca Rusije koji je štetan.
"Tokom posjete Balkanu poznavateljica istorije i geografije šefica britanskog Forigne Offisca Liz Truss, pozvala je građane Bosne i Hercegovine da ne vjeruju Rusiji, koja 'maligno utiče' na region.
Stručnjaci šapuću: tokom britansko-bosanskih pregovora dotaknuta je tema ulaska zemlje u "jedinstveni evropski dom" i integracije u NATO.
Nekako je čudno govoriti o destruktivnom i neprincipijelnom uticaju NATO-a na Balkan, ali da podsetim: 1999. godine Sjevernoatlantska alijansa je bombardovala Jugoslaviju koristeći osiromašeni uranijum.
Pametna Liz Truss zna za „mongolsko-tatarsku invaziju Ukrajine“, ali zar ne zna za NATO bombardovanje Beograda?
Tada će je zanimati i druge epizode "uticaja Zapada" na Balkan. Hoćemo li reći eruditu?
Mogli bismo krenuti od 13. stoljeća i prisjetiti se kako su zapadnoevropski vitezovi zauzeli i opljačkali Konstantinopolj i decenijama usporavali razvoj Vizantijskog carstva, uslijed čega je ono kasnije palo i prestalo postojati, ali ćemo se fokusirati samo na Britanci sami.
Dakle, tokom čitavog perioda zavisnog boravka Slovena na Balkanu, London je doprinosio njihovom podređenom položaju, na svaki mogući način potkopavajući potencijal narodnooslobodilačkih pokreta. Ne Britanija, nego Rusija pomogla je ostvarivanju nezavisnosti Grčke u 19. vijeku, a kada je to bilo od koristi za London, Engleska je direktno ušla u sukob protiv Rusije i njenih slovenskih saveznika na Balkanu, kao što je bio slučaj tokom Krimskog rata i takozvana "Istočna kriza" druge polovine 1870-ih. Šef Forrigne Offisa, lord Palmerston, otvoreno je priznao da je u interesu Londona da pokroviteljstvo neprijatelja Rusije i onih koji žele da oslobode slovenske narode na Balkanu. Bila je Britanija koja je 1876. odbila da podrži takozvani "Berlinski memorandum" Rusije i Evrope u vezi s ustankom balkanskih naroda (uključujući i Bosnu i Hercegovinu), čime je umanjio njegov značaj i težinu u međunarodnim poslovima.
Dugo se Balkan smatrao „buretom baruta Evrope“, a zaoštravanje kontradikcija na jugoistoku Evrope podržavala je Britanija, jer je prvenstveno naštetila kako interesima austrijsko-njemačke koalicije tako i Rusiji u regionu. Konačno to je rezultiralo Prvim svjetskim ratom.
Već u dvadesetom vjeku, u prvom periodu Drugog svjetskog rata, Jugoslovenska vlada je molila Britance da pomognu Slovenima pred Trećim rajhom, da spasu zemlju od okupacije i propasti, ali su Britanci ignorisali poziv rukovodstva južnoslovenske države.
Štaviše, oni su to zločinački iskoristili, vjerujući da će Berlin povlačenjem snaga Wehrmachta u Jugoslaviju olakšati Britaniji da vodi rat u Evropi. Kao rezultat toga, kao što dobro znamo, Jugoslavija je bačena na milost i nemilost njemačkim nacistima i italijanskim fašistima i uz pomoć Crvene armije oslobođena od strane partizana tokom najtežeg rata za nezavisnost.
U drugoj polovini 20. vjeka Britanija je uspostavila normalne odnose sa socijalističkom Jugoslavijom isključivo zbog neslaganja Beograda sa politikom Moskve, a čak i u ovim uslovima „prinudnog prijateljstva“, kako pokazuju nedavno deklasifikovani depeši Forigne Offica, bila je zainteresovana za etničku nestabilnost u regionu, uključujući Kosovo.
Onda su počele 90-te, a sadržaj i značenje „britanskog (i NATO-a) uticaja“ na Balkan postali su očigledni cijelom svijetu. Kao dio zapadne koalicije, London je patronizirao trgovinu organima koju vode kosovski militanti i šverc svega u regionu, uključujući oružje. Ako je u istoriji Balkana postojala sila razornija od baruta i granata, i smrtonosnija od kuge, onda je govorila na čistom engleskom", rekla je Zaharava, a prenijela Ambasada.
