U potrazi za objedinjavanjem fizike i biologije, međunarodni tim naučnika, predvođen teoretskom fizičarkom Sarom Walker sa Državnog univerziteta u Arizoni i hemičarom Leejem Croninom sa Univerziteta u Glasgowu, predstavio je revolucionarni okvir pod nazivom 'Teorija sklapanja'.
Taj novi naučni pristup ima cilj premostiti jaz između fizike i evolucije bacajući novo svjetlo na to kako život nastaje u svemiru.
Teorija sklapanja pruža potpuno novu leću za gledanje na fiziku, hemiju i biologiju kao različite perspektive iste temeljne stvarnosti, objašnjava Walker. Nova teorija isto tako predstavlja ključan korak prema ujedinjenju inertne i žive materije. Studija vezana za ovo istraživanje objavljena je u časopisu Nature.
Naučnici su nadogradili svoj prethodni rad, gdje su razvili indeks molekularne složenosti, određujući broj koraka potrebnih za stvaranje različitih molekula. Samo životni i tehnološki procesi zahtijevali su više od 15 koraka montaže. U svom najnovijem istraživanju stvorili su matematički okvir koji definira razinu selekcije potrebnu za proizvodnju složenih objekata poput proteina, očiju ili ljuski od molekularnih građevnih blokova.
Teorija sklapanja razmatra faktore kao što su minimalni broj koraka za izgradnju objekta, njegovu minimalnu memoriju i broj kopija u svijetu. Broj kopija je bitan, jer kako objekt postaje složeniji, njegova se vjerojatnost da se pojavi slučajno smanjuje, osim ako mu vanjske sile ili pritisci ne pomognu da se suprotstavi tim izgledima tijekom vremena, slično kao što selekcija funkcionira u procesu evolucije.
Koristeći temelje teorije sklapanja, znanstvenici mogu kvantificirati stupanj selekcije i evolucije potrebne za proizvodnju niza evoluiranih objekata, od molekula do staničnih struktura.
Važno je napomenuti da taj okvir nije ograničen na postojeće objekte te da može predvidjeti i pojavu novih. Ta prediktivna moć ima implikacije na mogućnost pojave života u različitim okruženjima, poput recimo Saturnova mjeseca Titana, koji sadrži mnoge građevne blokove života.
Budući rad istog tima naučnika ima za cilj dalje usavršavanje teorije sklapanja, posebno u razumijevanju kako ona definira život. Važno je da se ova teorija može testirati eksperimentalno u laboratorijskom okruženju, potencijalno otkrivajući tajne podrijetla života, ne samo na Zemlji nego i u cijelom Svemiru.
Uz daljnji rad, ovaj pristup ima potencijal transformirati polja od kozmologije do računarske nauke. Predstavlja novu granicu na raskrižju fizike, hemije, biologije i teorije informacija, ističe Cronin.
