Specijalista medicinske psihologije na Klinici za psihoterapiju Vojnomedicinske akademije, doktor Goran Kličković je prije par godina dao savjet kada je pravo vrijeme da osoba ode kod psihologa i potraži pomoć:
"Ljudi se obraćaju psihologu ili psihoterapeutu onda kada aktuelna kriza, smetnje, tegobe ili simptomi, narastu do te mjere da trpljenje više nije moguće. Iskustvo pokazuje paradoksalno, što je tegoba ili trpljenje veće”, veća je motivacija za suočavanje sa problemom.
Čovek je tada spremniji i istrajniji u tome da sagleda razloge i uzroke problema. Kriza nastaje kada životni događaj ili stresor nadiđu naše iskustvo i aktuelni emocionalni kapacitet.
U procesu rada na sebi, u sklopu psihološkog savjetovanja, vremenom se simptomi i tegobe ublažavaju jer njihova signalna funkcija gubi na značaju nakon što se fokusiramo na problem."
"Signali koji ukazuju na nervni slom su promjene, odnosno pojava jedne specifične ili opšte disfunkcionalnosti, ali i trpljenje koje osjećamo kada naši kapaciteti nisu dovoljni da se adaptiraju na promjenu odnosno na neki životni događaj. Ispoljavaju se kao promjene raspoloženja, zdravstvene smetnje, promjene ponašanja, neefikasnost i tako dalje.
Da ponovimo, što je kriza intenzivnija i trpljenje veće - ljudi se prije pokrenu. A ako su smetnje blaže, podnošljivije, mi smo skloni da se adaptiramo, da podignemo nivo adaptacije na trpljenje i ignorišemo signale."
