Goji bobice su drvenasta biljka koja daje plod bobičasto čokoladnog okusa, a zbog velikog broja blagotvornih utjecaja na ljudsko zdravlje smatraju se supervoćem. U ovu porodicu pripadaju krompir, paradajz i patlidžan, a glavno im je obilježje sadržaj otrovnog alkaloida solanina koji se uklanja guljenjem ili termičkom obradom.
Tradicionalno potječu iz Kine, ali u liječenju su se tradicionalno koristile u tibetanskoj, indijskoj i kineskoj medicini, a savremena istraživanja potvrdila su njihovu ljekovitost. Smatra se da su goji bobice voće s najviše antioksidativnih svojstava te su izvor željeza i karotenoida. U Engleskoj su poznate od 18. stoljeća, a početkom 21. stoljeća njihova popularnost raste čak i kod nas.
Goji bobice sadrže:
19 aminokiselina (od kojih je 8 esencijalnih)
21 mineral u tragovima, uključujući i antikancerogeni germanij
više proteina nego cjelovito zrno pšenice (13 posto)
više vitamina C od narandže
kompleks vitamina B neophodan za pretvaranje hrane u energiju
vitamin E (rijetko se nalazi u voću, uglavnom u sjemenkama i žitaricama)
ciperon, koji koristi srcu i krvnom pritisku, a ublažava i ženske tegobe
Goji bobice - koliko dnevno ih se smije pojesti?
Goji bobice imaju plod crvenkaste jajaste bobice koja je duga oko dva centimetra i sadrži 20-40 sitnih sjemenki. Mogu se konzumirati sirove ili sušene i tada okusom podsjećaju na grožđice.
Da biste uživali u njihovim zdravstvenim dobrobitima, potrebna je sasvim mala količina. Preporučena dnevna doza bobica je od 10 do 30 g. Međutim, ne postoji gornja granica u konzumiranju goji bobica. U kineskoj medicini uobičajeno se primjenjuje doza od 150 g svježih bobica dnevno.