Nedavna studija pokazuje da povišeni holesterol i visoki krvni pritisak prije 55. godine mogu imati dugoročne implikacije na rizik od razvoja srčanih bolesti kasnije u životu.
Istraživanje objavljeno u naučnom časopisu PLoS One analiziralo je zdravstvene podatke gotovo 300.000 odraslih osoba. Nalazi su pokazali da su povišeni sistolički krvni pritisak i povišeni LDL holesterol (općenito poznat kao “loš holesterol”) u ranoj i srednjoj odrasloj dobi bili povezani s povećanim rizikom od koronarne bolesti srca, čak i ako su pojedinci uspjeli smanjiti te mjere u kasnijim godinama.
Prema dr. Donaldu Lloyd-Jonesu, kardiologu i predstojniku odjela za preventivnu medicinu na Medicinskom fakultetu Feinberg Univerziteta Northwestern u Chicagu, oštećenje srca i kardiovaskularnog sistema akumulira što su krvni pritisak i nivo holesterola povišeni ranije u životu.
Bavljenje ovim faktorima u srednjim godinama je ključno, ali studija naglašava veću važnost rješavanja problema u ranoj dobi kako bi se te mjere zadržale na što je moguće nižem nivou što je duže moguće.
Studija se oslanjala na podatke iz UK Biobank, sveobuhvatne biomedicinske baze podataka, uzimajući u obzir informacije 136.648 učesnika za holesterol, 135.431 za krvni pritisak i 24.052 za koronarnu bolest srca.
Naučno modeliranje pokazalo je da povišeni sistolički krvni pritisak i LDL holesterol u ranoj dobi neovisno povećavaju rizik od koronarne bolesti srca. Tačnije, povišeni krvni pritisak u dobi od 55 godina ili mlađoj bio je povezan s 33 % većom vjerojatnošću srčanih bolesti nakon 55. godine, dok je povišeni holesterol u tim godinama bio povezan s 68 % većim rizikom.
Centar za kontrolu i prevenciju bolesti (CDC) preporučuje optimalan nivo LDL holesterola od oko 100 mg/dl i normalan sistolički krvni pritisak manji od 120 mmHg.
Iako promjena načina života i lijekovi mogu smanjiti rizik od srčanih bolesti u bilo kojoj dobi, dr. Lloyd-Jones naglašava važnost poduzimanja mjera ranije za bolje rezultate. Američko udruženje za srce preporučuje promjenu načina života, uključujući prehrambene navike i navike vježbanja, zajedno s lijekovima za smanjenje holesterola i krvnog pritiska.
Vrijedno je napomenuti da se metodologija studije oslanjala na podatke vezane uz genetsku predispoziciju pojedinca za bolesti srca, a nije uzela u obzir specifične faktore rizika poput pušenja i pretilosti. Dr. Lloyd-Jones naglašava da iako genetika može igrati ulogu, izbor načina života ima snažniji utjecaj na nečiju sudbinu u pogledu zdravlja srca.
