Džanan Musa sa Realom iz Madrida na gotovo nevjerovatan način je osvojio naslov prvaka Evrope u dramatičnom finalu Eurolige u košarci.
No, trijumf nad grčkim Olympiacosom (79:78) samo je nova potvrda šampionskog materijala od kojeg je sačinjen najtrofejniji evropski klub, čiji je član i reprezentativac Bosne i Hercegovine.
Ovo je podsjećanje na svih 11 kontinentalnih titula "Kraljevskog kluba":
Kaunas 2023. (Real 79 - Olympiacos 78)
Real Madrid podigao je 11. titulu prvaka Eurolige u Žalgiris Areni u sjajnom finalu protiv grčkog Olympiacosa, riješenom nevjerovatnim košem Sergija Llulla samo 3,1 do kraja.
Walter Tavares, dominatna sila u reketu, proglašen je za MVP-a (najbolji igrač) finalnog turnira u litvanskom Kaunasu.
Beograd 2018. (Real 85 - Fenerbahce 80)
Real Madrid osvojio je svoj deseti evropski trofej 2018. nakon pobjede nad turskim Fenerbahceom (85:80) u finalu u Beogradu (Srbija).
Luka Dončić je izabran za MVP-a Final Foura i regularnog dijela sezone, iako je najvažniji igrač u utakmici za naslov bio Fabien Causeur, prenosi Marca.
Madrid 2015. (Real 78 - Olympiacos 59)
Deveta titula je stigla 2015. godine.
Real Madrid se na svom parketu osvetio Olympiacosu (osvojili su naslov u finalu u Londonu 2013. protiv "Kraljeva") i osvojio svoju prvu evropsku titulu nakon 20 godina (78:59).
Vassilis Spanoulis i društvo počeli su meč vodstvom (21:15). No, raspucao se Jaycee Carroll (11 poena u nizu), a Andres Nocioni je zadao konačan udarac grčkom klubu.
Zaragoza 1995. (Real 73 - Olympiacos 61)
Nakon 15 godina suše, Real Madrid nije dao šansu Olympiacosu na Final Fouru u španskoj Zaragozi.
U idealnu petorku uvrštena su četiri igrača Real Madrida: Arvydas Sabonis, Joe Arlauckas, Jose Antunez i Ismael Santos.
Bio je to treći evropski kup za tadašnjeg trenera "Kraljeva" Željka Obradovića.
Berlin 1980. (Real 89 - Maccabi 85)
Llorente i Romay preuzeli su mjesto Cabrere i Cristobala. Rullan je bio heroj protiv izraelskog Maccabija iz Tel Aviva sa 27 koševa.
Sigurno vodstvo Madriđana (75:61) koje se na kraju zakompliciralo ispadanjem Corbalana i Meistera. Maccabi je stigao na tri poena zaostatka četiri minute do kraja (80:83), ali Real je odbio taj napad.
Munchen 1978. (Real 75 - Varese 67)
Luyk i Ramos nisu igrali, ali su Madriđani osvojili titulu, savladavši italijanski Varese uz 26 koševa Szczerbiaka.
Nantes 1974. (Real 84 - Varese 82)
Stigao je Szczerbiak i nakon pobjede nad italijanskim Vareseom Madriđani su osvojili trostruku krunu. Corbalan se učvrstio u finalu sa 16 poena.
"Bijeli" su se oporavili od sjajne igre centra rivala Meneghina (25 poena, 9 skokova).
Lyon 1968. (Real 98 - Spartak Brno 95)
Spartak Brno je pobijedio Real Madrid u regularnoj sezoni i počeo je meč kao favorit.
"Kraljevski klub" se oslanjao na sjajnu izvedbu Luyka, Brabendera i Aikea da odluče na kraju.
Madrid 1967. (Real 91 - Simmenthal 83)
Italijanski Simmenthal startao je kao favorit, iako se igralo u Madridu.
Vrlo izjednačena utakmica (74:74 pet minuta do kraja) riješena je u finišu.
1965 Moskva (81:88, 76:62)
Mogli su Madriđani pobijediti ruski CSKA u Moskvi, ali u kalkulacijama oko konačnog rezultata, na kraju su izgubili.
Revanš je bio mnogo bolji, posebno zbog lošeg učinka Volnova i Alachachana, lidera Moskovljana.
1964. Brno (99:110, 84:64)
Prva utakmica u češkom Brnu (99:110), a potom povratak u Madrid (84:64).
Ozljede Sevillana i Luyka opteretile su Real na gostovanju kod Spartaka iz Brna, koji je vodio s 20 poena razlike u 25. minuti (84:64).
U Madridu se opet vodila velika borba koja je riješena u drugom poluvremenu.
